شعر محلی که اسم تمام روستاهای استان رو شامل میشه


من از استان زر خیزم کنم یاد


ز بوشهر تا پلنگی عسکری شاد


حلیله تا به گندم ریز و ده نو 

ز جًم تا دالکی خوش آب و پُر جو


ز چم تنگ و مکابری تا زیارت


دویدم پا برهنه طبق عادت 


ز خیر آباد و دهقاید گذشتم


قراوُل خانه را دیدم نشستم


ز شیف آب طویل دیدم پلنگی


ز تنگستان و انگالی فشنگی


ز چهل زرعی، عطیبه شد نمایان


بدیدم شوُل سًرمًل شاد و خندان


شدم تشنه ز چاه کوتاه کمی نوش


دویدم با رضایی تا به هفت جوش


به زردکی و مُحرزی و گل دشت


به زیراه گٍز بلند و آن میاندشت


به دشتی اسماعیل خانی ،بناری


به چاه دول و سمیعا سه کناری


نظر آقا بشیر آباد و سربست 


ز آبدان بُردخون بادوله 

سرمست


به کُروند و حُمود و رستمی یاد 


ز دشتستان و سر کره دلم شاد


حسینکی و نوکال و گٍز بلنده 


برو آنجا بزن قهقه و خنده


رسیدم اًحمدی،هلپی، خیار زار


تو زارع حُرمت شعرت نگه دار


به زندان سمیلی خوش مکان یاد

ببین جتوط بًرمک مردمش شاد


به میلک حیدری،منصور سفلی


به سرقنات و دهداران عُلیا


اگر نام محلی شد فراموش


بزرگی کن شما عٌذرم کمی گوش


که من دور از وطن شعرم سرودم


دو بیست سال است که من بوشهر نبودم


همیشه من بگویم بوشهری ام 


نخوارم غم که چونکه بًندری ام


اگر شعرم گهی سرد و گهی شور


ز لطف خود بکن قافیه اش جور

غریبه چون رسد عیدی چو نوروز


ز دلوار تا چغادک مهد پیروز


بیا بوشهر به فرهنگم نظر کن


برازجان را ببین بعدا گذر کن


خلیج فارس ایران را کنیم یاد


خوریم قلیه و میگو دل شود شاد

ز چم درواهی و چهاربُرجُ و بُناری


ز آبپخش، چم تنگ تا سه کُناری


پنیر نًخل نًر بینی فراوان


تو بینی کُنجد و اًرده نمایان


ز سعداباد و زیارت خرما و شیره


برازجان تا دالکی خیلی نٍدیره


کرانها تا کران نخل است فراوان


ردیف اًندر ردیف از دستٍ یاران

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹