کِدیـما حال و روزِ دَیم

 خٌـوَش بِی

همیشه کِتل و پاتیلِش رِی تَش بِی

اُوسا جَی جاروبرکِی جَهمِرِی باش

تموم حَوشِمـو اِش وَهمِرِی باش

تُو خَـسٌِ خونِـمو کـَـهرِه بـُزِی بِی

پنیر و شیرو دُو، هـرچیتْ مِزِی بِی

تُو دَسٌِش نَیرِه و لـُورَک تو کیسـَش

بدونگ و روخن خوش بی تو شیشش

نِمِشک و خُشـکو و اُمـبُردِه اِش بِی

همـیشه سِرْ تِنیـرشْ گِردِه اِش بِی

تُو کابینـِت کـُـویا اَو تَسفِیـَش بِی

همیشه اَو تُو پاتیلْ رِی سِرَش بِی

اِیسا جِی خــوش برُوندِن رَوْش نیسِن

شُـوا از دردِ زُونـیشْ خـُـوشْ نیـسِن

خـــدا حقٌِش حـِلالاکــوت رِی ما

که تا هر رُو دعا هاکوت سِی ما

تمــوم دَرف و دُولامُـو مِسی بِی

اُوسا کی نونِ نُونوا تُو حِسی بِی

تُو مُدوَهخا اگه چــــالَی تِشی بِی

تُوِهْ با بَلـبَل و روخــنِ خُوَشی بِی

نِـنِ نازُک و بانـو، چَیـــنْ حالِی

سی ما د واودن خواب و خیالی

شمیم کِیچـیامُـو بو حنـــا بِی

ویا عطــر گُل و تَرٌیْ کُنا بِی

اُوسا کی شامپو و اِی صاوَونا بِی

گِلِ سَـرشــور یا بــرگِ کـُـنا بِی

کُویا مَنکاش و رُژ دَسٌِ کِلا بِی

ویا زنجیـر و دسـبـندِ طلا بِی

نه رُژ بی و نه سُرخابی نه لاکِی

نه (اچ آی وی) نه آزاری نه باکِی

مِش و میزامپلی و بِژ کُـویا بِی

حِنا رِی مُوین و دَسٌِ زَیفـِـیا بِی

بِگَم از شرجی و گرمای تَوسُو

وُیـــا از چِلٌه و سَرمِی زِمِسٌُو

نِبِی تَوسُو کُولیرَی اِسپِلیتِی

اُوسا بَرکا نِبی ما شُونِ لیتِی

دِ از گرما بگو شُوون که لیتِن

لُواسامُو کُویـا شُپٌ و شِلیتِن

زمسـٌُوشَم اِیســا مثل بهارِن

دیگه شُومینه تُو خونه سوارِن

زِمِسٌُونِ اُوسا سِـه تا پتو رِیت

تُو خُونَت بُو فتیله بِی و کِبریت

چراخِ مُـــوشی و خونه پُـرِ دِید

تُو سَرما مِی دِرُوشِیدیم مثْ بِید

شِی دَر بادِ شِمالِش فِیکِه مِیدا

تو صحرا هم سگاشُو لِیکِه مِیدا

اگه اَورِی مِمِت بـارو مـِـی باری

همُو سالِی سِی ما وامبی بهاری

تمومِ بَندِ بــاخا پُرْ اَو وامبِی

تَپ و لِیف دِمیتامُو نُو وامبِی

بهارش عطر مَنگَک بِی و کاکُل

خِیَهرِی بِی هُکالی بِی و گَمپُل

بهارش توله و تَهماشْ هرسال

خِلیلُو بی، خِزامُو بِی و جُوْسال

سُــوَینی پــاتیلِ تــُوله رِی تَـش بِی

کِرِش هَم کاکُل و تُرشو چه خُوَش بِی

رِی دیوارِ سِرامُو بِرده مُو بِی

پنیر و لُورِک و اَمبُردِه مـُو بِی

اُما اِیسا زِمــــون تغییر کِردن

سِی ما هم اینچنین تقدیرکِردن

کُویا بـِی عَسٌَلویه قسمتِ مُو

که هِن نابود عیش و لٌِذتِ مُو

چِیشام از بی خُووِی تِلی تِلیشِن

نگـهبانی همیشه بی خُوویـشِن

هِمَیجا پِیـچدِن گـازَی بو گَندو

نِه اینجا عسٌلی بِی و نِه کَندو

خدایا خَسٌِه ی کــــــــارُم تو غُربَت

سِی مُو هادِه دُواری خُوت یه فُرصَتر

نجاتُم هادِه تــا واشُـم وُلاتُم

بِشُوم از سَر بِگیرُم خاطراتُم.