شعر بسیار زیبا در مورد باران  به زبان شیرین محلی  


بزن بارون که اوورت تنگه تنگه 

 

صدی پاتم سی پیرسوکل قشنگه 

 

بیو بارون که صحرا خشکه خشکه 

گنم زارل پر کلبوک و موشکه 

 

بزن بارون تو که مثل بلوری 

 

بیو تا لار دشتسون بشوری 

 

بیو دومن نکن بالا نشینی 

 

مث گنجی تو وقتی شی زمینی 

 

بیو تا غر بره نگوت ول آوو 

 

تموم دشتسون غرق گل آوو 

 

بزن شلاق تو سینی قشنگش 

 

که تا باز در بیا مین بلندش 

 

لپش سرخ و جومش سوز و گلی بو 

 

تموم پوی مخل باز شل شلی بو 

 

گل نرگس سی تو چیش انتظاره 

 

بیو بلکم ری کوه سر در بیاره 

 

دلم مثل دل اورت غمینه 

 

بزن جونوم که عرضت ری زمینه 

 

نمی کالن زمینلشون مردم 

 

سی چه لج کردیه پوی جو و گندم 

 

بزن تا دشتسون وابو پر شل 

 

بشینه پرپروک ری پینجه ی گل 

 

بیو تا توفده زنگل بریزی 

 

یه ذره عشقته پوی گل بریزی 

 

گرومبه ، صاقه و برق وبلیکی 

 

بزن تا بشکه در وکلیکی 

 

بیو که دشتسون کم کم د پیره 

 

دلش بالا ور اوورت اسیره 

 

بزن تا دشتسون باز جون بگیره 

 

یه سیلی کن دومن بلکم نمیره


بزن بارون که اوورت تنگه تنگه